In haar tweede bundel MENDELJEVKOORTS ziet Yerna gelijkenissen tussen chemische processen en menselijke interacties. Hier gaat het over het ontstaan van de wereld, het einde en alles wat daar tussen ligt. Zoals chemische stoffen op elkaar inwerken en nieuwe stoffen ontstaan, zo beïnvloeden mensen elkaar, onderhouden ze complexe relaties, is er sprake van tegenpolen en dwarsliggers, prikkels en snelle geleiders.
Zij beschouwt de mens als een maatschappelijk product. De structuur houdt ze strak in de hand, daarbinnen gaan alle teugels los.
Het is een op zijn zachtst gezegd ongewone combinatie, chemie en poëzie. Door haar onbevangen blik en frisse, poëtische aanpak brengt Van den Driessche een boeiende eigen visie op mensen en hun omgeving.
Mendeljevkoorts kan je bestellen bij Uitgeverij P, Leuven
ISBN 978-94-91455-07-0
en in elke boekhandel.
Kostprijs:16€
– Willy Spillebeen over Mendeljevkoorts
‘Mendeljevkoorts’, de nieuwe bundel van Yerna Van den Driesche, is zonder meer een bevestiging van haar talent.
Hij sluit door de structuur maar ook in menig ander opzicht aan bij ‘Reconstructie’
Tragiek en zelfs horror zijn aanwezig maar ze worden gedoseerd, cerebraal gestuurd en door ironie, zelfs door sarcasme naar het groteske omgebogen. In de vorige bundel zou dat ondenkbaar zijn geweest. In deze bundel is de thematiek ruimer en algemener maar de werkwijze blijft dezelfde: de emoties worden bedwongen en suggestief gedoseerd. Een evenwicht tussen hoofd en hart. Cerebraliteit in de goede zin van het woord.
De volledige inleiding kan u lezen op de home pagina.
De media over Mendeljevkoorts
Bart Stouten bracht het gedicht Hypose I op Klara in ‘Stouten op Zondag ’ van 28/10/2012 en was lovend over de bundel. Het geheel werd kundig en harmonieus ingebed in zijn muzikaal programma.
Bouke Vlierhuis recenseert Mendeljevkoorts op De Contrabas.
‘De meest onheilspellende gedichten bewaart deze bundel voor het laatst, in de afdeling ‘In de vuurlinie’. Hier zijn nitroglycerine, octaan en vitriool de begeleidende chemicaliën en komt haar onderkoelde stijl het beste tot zijn recht. We eindigen met het lange gedicht ‘Ergens op weg’, een fragmentarisch relaas van een verkrachting langs een donkere weg.
Ik zal wel een zieke geest zijn, maar ik vind Yerna Van den Driessche het best als ze over gruwelijkheden schrijft.’
Stefan Van den Bossche recenseert Mendeljevkoorts in De Leeswolf
Fleur De Meyer recenseert Mendeljevkoorts in de Poëziekrant
Geef een reactie