De aanleiding voor de debuutbundel Reconstructie tart alle verbeelding: Alice, de zus van de dichter , wordt in augustus 2007 dood aangetroffen in haar woning. Zonder gezicht. Naast haar zat de hond.
Yerna Van den Driessche probeert de gruwelijke dood van haar geliefde zus te verwerken. Nadat ze gisteren nog kotste op de resten van haar en huid, gaat ze aan de slag met cuttermes en zuiver vinyl om haar gezicht (letterlijk) te reconstrueren., want ‘verdriet op maat gesneden draagt makkelijker’.
Reconstructie kan je bestellen bij Uitgeverij P, Leuven
ISBN 978-90-79433-34-6
en in elke boekhandel.
Kostprijs: 15€
Reconstructie vermeld in C. Buddingh’-juryrapport
[…] verder had ze ontzag voor de stamina van Inge Braeckman, de compositiegave Floor Buschenhenke, de grilligheid van Yerna Van den Driessche, het suikerhart van Andy Fierens, de van Yassine Salihine, het radicalisme van ACG Vianen en de consequentheid van Arthur Wevers.
Als dat geen goed nieuws is! Het volledige juryrapport vind je hier.
Reconstructie vermeld in het overzicht ‘Grenzeloze hedendaagse poëzie.
In het overzicht ‘Grenzeloze hedendaagse poëzie, te land, ter zee en in de lucht’ van Paul Demets, tijdens een ‘Studiedag: Over de grens, Antwerpen 13 januari 2010′ zegt hij het volgende:
Maar wel dat ik ervan overtuigd ben dat u met uw creativiteit ongetwijfeld uw gading zal
vinden in dit rijke, grenzeloze poëzielandschap van deze tijd.’
‘Reconstructie’ wordt ondergebracht onder het hoofdstuk ‘Bundels en bloemlezingen’ en is gerangschikt bij het thema ‘Vrouwen’.
Ook opgenomen in de categorie ‘Vrouwen’:
Lut De Block, Christine D’haen, Hester Knibbe, Herlinde Vekemans, Els Moors, Joke van Leeuwen, Anne Vegter, Astrid Lampe, Sylvia Hubers, Sylvie Marie, Hagar Peeters, Anna Enquist en Eva Gerlach
Je kan de lijst nalezen op: http://gedichtendag.com/2010/documenten/document_pauldemets.pdf
De pers over Reconstructie:
Philip Hoorne in Knack
‘Met een dergelijke thematiek kan je als dichter twee kanten uit: ofwel verlies je ook nog eens je eigen gezicht, of je kunt, zoals Yerna Van den Driessche het doet, met treffende woorden en pakkende beelden een waardigheid en ontroering aanslaan die puur, oprecht en sereen is.’
–Yves Joris op Poëzierapport–
‘Ik moet me inhouden om niet uit elk gedicht te citeren, want dan is er geen reden meer om deze bundel te kopen.’
‘Slechts 29 gedichten, maar wel poëzie die borg staat voor vele uren leesplezier.’
-Bouke Vlierhuis in ORP
Reconstrueren wat niet te reconstrueren is
Een ‘debutant op leeftijd’, heet dat dan: Yerna van den Driessche (1949) debuteert op haar zestigste als dichteres. Na een lang werkend leven in een scheikundig laboratorium – ze heeft ook een toneelopleiding, overigens – begon ze, naar eigen zeggen naar aanleiding van het lezen van het gedicht ‘De plek’ van Herman de Coninck, aan een opleiding creatief schrijven die ze in 2008 voltooide. Vanaf het begin was het duidelijk dat de gedichten van Yerna ‘iets’ hadden. Altijd stond het beeld centraal in haar poëzie, maar nooit ging het alleen om het beeld. Er was ook altijd iets te vertellen. Het beeld stond, helder geformuleerd en zonder al te veel omhaal beschreven, in dienst van het verhaal van het gedicht. En dat verhaal ging altijd over een van de ‘grote’ thema’s: de dood, het lijden, de liefde, familie en relaties. Het was het soort poëzie, kortom, dat mensen raakt en het is dan ook niet verwonderlijk dat Van den Driessche vrijwel onmiddellijk hoog begon te scoren bij allerlei poëzie-wedstrijden. Dank zij haar geïnspireerde voordracht werd ze ook op het podium een graag geziene gast.
Begin van de inleiding Reconstructie door BART STOUTEN
Dames en heren,
Ik ben binnengedrongen in een prachtig woud. Het is er gevaarlijk, een beetje hachelijk, het is er soms koud en donker, maar het geurt er heel fris, als vlak na de regen, en wanneer het eerste zonlicht doorbreekt heeft de weldadige warmte een rustgevend en kalmerend effect. In deze woorden heb ik alles gezegd over de poëzie van Yerna van den Driessche. En ik weet waarom ik dat beeld van een woud inzet. Een flits van evidentie gaf me dat beeld in. (copyright) Bart Stouten
Pascal Cornet in de Poëziekrant
-GEZICHTSVERLIES
In het NUMMER 2 ( MAART – APRIL ) van de vernieuwde POËZIEKRANT schrijft PASCAL CORNET in de rubriek OPMERKELIJKE DEBUTEN
Gezichtsverlies
Het moet zijn dat verdriet hard is want ‘op maat geschreven’ wordt het zachter. En bovendien, dat op maat schrijven dicht de door het verdriet veroorzaakte wonde. Zo ongeveer lees ik de slotstrofe van deze opmerkelijke debuutbundel:
Het laatste gedicht van de tweede grote cyclus (‘Uitfaden’) brengt een zeer effectvolle afwisseling van eigen gevoelens met citaten uit het dossier waarin Alices dood als ‘zonder gevolg te seponeren’ wordt geklasseerd.
Joanan Rutgers over ‘Reconstructie’ op Nederlands.nl
De bundel is een meer dan geslaagd eerherstel van haar zus en een weergaloos eerbetoon, ze heeft met haar poëzie haar zus weer een stralend gezicht gegeven, dat is op zich al diep ontroerend en uiterst liefdevol, maar als de kwaliteit ook nog eens ver boven het gemiddelde uitstijgt, dan is de missie dubbel geslaagd.
Geef een reactie